உணர்ச்சிகள் அற்றவனின்
புணர்ச்சியின் எச்சமாய்
வெற்றுத்தாளில் ஒரு
வறண்ட கவி(/)தை!
வார்த்தை ஜாலங்களோ
மாய் மாலங்களோ
அற்றவொரு வெறும்
வெற்றுக் கவி(/)தை!
தையல் பற்றியோ - கொண்ட
மையல் வற்றியோ, அன்றி
பற்றுக்கள் தொலைத்தவனின்
பரிதாபக் கவி(/)தை!
பொய்களைத் தாண்டி
மெய்களைத் தீண்டி
உவமைகள் வேண்டி
உவப்பற்ற கவி(/)தை!
கருவே காணதவொரு
கர்ப்பப்பை போன்று
உருவே கொள்ளாமலொரு
மலட்டுக் கவி(/)தை!
நாற்றுநடா வயல்போன்று
எழுதுகோல் விடும்
கீற்றுக்கள் தீண்டாத
அரூபக் கவி(/)தை!
இப்படியே இன்னும் இழுத்துகிட்டே போகலாம் போலிருக்கே
ReplyDeleteவார்த்தைகள் வந்து கொட்டுதே
உணர்ச்சிகள் அற்ற,வறண்ட,வெற்று,அற்ற,பற்றுக்கள் தொலைத்த,பரிதாப,உவப்பற்ற.........
ReplyDeleteஏன் எல்லாமே வெறுமையான வார்த்தைப் பிரயோகங்கள்.?
உண்மை தீண்டினால் இப்படியா???
”ஆனந்தம்” எங்கே? ”வெறுமை” மட்டும் அல்லவா தெரிகிறது?
மலட்டுக் கவி(/)தை,அரூபக் கவி(/)தை எதற்காக???
பற்று அற்றவனுக்கு மலட்டுக்கவிதையா?
உருவம் இல்லாதவனுக்கு அரூபக்கவிதையா?
ம்ம்ம்ம் நல்லாயிருக்கு......
ReplyDeleteநலமா? நண்பரே
அற்புதமான வார்த்தை பிரவாகம்.
ReplyDeleteஅபாரமான திறமை.
நல்ல கற்பனை வளம்... ஆனால் ரசிக்கதான் முடியவில்லை....
ReplyDeleteஆனால் எனக்கு கணித கவிதை ஒன்று பிறந்தது.....!!!
(மலட்டுக் கவி(/)தை+அரூபக் கவி(/)தை)-2*வெறுமை=கணித கவிதை
கையில ஒண்ணுமில்ல! வேணா ஒரு இ - முத்தம் தரட்டுமா?" மாப்பு......???? (ரொம்ம உணர்ச்சி வசப்பட்டுவிட்டேனா..)
ReplyDelete